مقایسه میزان روی و ارزیابی خطر(HQ) در عضله ماهی‌های پرورشی در استان خوزستان

هدف از انجام این تحقیق بررسی و ارزیابی خطر(HQ) فلز روی در عضله کپور ماهیان پرورشی: کپور علفخوار(Ctenopharyngoodon idella)، کپور سرگنده(Hypophthalmichthys nobilis)، کپور نقره ای(Hypophthalmicchthys moltirix) و کپور معمولی(Cyprinus carpio) در استان خوزستان بود. در سال 1393 نمونه برداری ماهیان پرورشی از مراکز پرورش شوش، آزادگان و شهید احمدی خرمشهر انجام پذیرفت. با استفاده از روش هضم مرطوب و به کمک دستگاه جذب اتمی 4100 Perkin Elmer غلظت روی اندازه گیری شد. بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق بالاترین غلظت روی عضله بین ماهیان مورد بررسی در ماهی آمور با 15 میلی­گرم بر کیلوگرم وزن تر اندازه­گیری شد که با میزان روی عضله در سایر ماهیان مورد مطالعه اختلاف معنی­داری نداشت(05/0≤P). در بین ماهیان مورد تحقیق ارزیابی خطر مربوط به ماهی آمور(002/0±021/0=HQ)، بیگ هد(003/0±02/0=HQ)، فیتوفاگ(002/0±019/0=HQ) و کپورمعمولی(002/0±018/0=HQ) محاسبه شد که در آمور بالاترین مقدار بدست آمد. ارزیابی خطر در تمام نمونه­ها کمتر از 1 محاسبه شد بنابراین خطری ازنظر میزان روی ورودی به بدن انسان با تغذیه از ماهیان مورد تحقیق وجود ندارد.